Według planów ministra Romana Giertycha od września w polskich szkołach ma obowiązywać nie tylko jednolity strój, ale i zakaz używania telefonów komórkowych. Tymczasem popularne komórki stały się nieodłącznym atrybutem coraz to młodszych dzieci. Potrafią spać z telefonem, który zastępuje budzik, obserwuje się też swoistą kulturę komórkową, z puszczaniem tzw. strzałek, czy wysyłaniem świątecznych życzeń na czele. O zjawisku tym piszemy szerzej w dalszej części tego numeru „ZL”. Tymczasem spytaliśmy zarówno uczniów jak i nauczycieli oraz rodziców, co sądzą o planowanym zakazie używania telefonów w szkołach i jakich konsekwencji się spodziewają.
* Aleksandra Białek, wicedyrektor Gimnazjum nr 3
- Nie zgadzam się na to, żeby telefon nie był używany w szkole. Na przerwie, na dworze z telefonu można korzystać, ale na lekcji nie, ponieważ uczeń ma się skupiać na zajęciach. Chodzi tu głównie o bezpieczeństwo ucznia, rodzic musi mieć prawo kontaktu z dzieckiem. Jest takie powiedzenie: ”Im surowsze prawo, tym sprytniejsi złodzieje”.
* Jadwiga Wołoszyn, pracownica gimnazjum
- Używanie telefonów komórkowych przez uczniów w czasie przerwy nie przeszkadza mi. Dzieci twierdzą, że dzięki temu mają kontakt z rodzicami. Jeżeli taka ustawa zostanie wprowadzona, to uczniowie i tak się do niej nie zastosują. Myślę, że w czasie lekcji wyłączą telefon, a na przerwach i tak będą z niego korzystać.
* Marcin Szczeciński, uczeń liceum w Lubaniu
- Nie zgadzam się z wprowadzeniem zakazu używania telefonów komórkowych. Uważam, że są one potrzebne do utrzymywania kontaktów, ale nie zgadzam się z używaniem ich na lekcji. Jeśli taki zakaz zostanie wprowadzony to uczniowie i tak będą korzystać z telefonów, tylko będą się ukrywać.
* Agnieszka Stochmal, studentka pedagogiki w Zielonej Górze
- Nie jestem za tym, by wprowadzono zakaz używania telefonów komórkowych w szkołach. W czasie przerwy można korzystać, ale na lekcji powinien być wyłączony. Nawet jeśli zostanie wprowadzony taki zakaz, to będzie to czysta formalność, nie przełoży się to w ogóle na praktykę.
Z dnia: 2007-03-20, Przypisany do: Nr 6(317)