Opinie, poglądy, komentarze…
Mieć dłużnika czy mieć długi to bez wątpienia niemiła sytuacja, która spowodować potrafi wiele komplikacji. Do niedawna było jeszcze trudniej, gdy dłużnik i wierzyciel nie pochodzili z tych samych krajów. Z początkiem tego roku zaszły jednak znaczące zmiany w procedurach prawnych.
* mec. dr Marek Zalisko
- 10 stycznia 2015 roku orzeczenia sądowe, ugody sądowe i dokumenty urzędowe w sprawach cywilnych i handlowych są automatycznie uznawane i wykonywane w sprawach transgranicznych we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej. Z tego względu znacząco ulegnie poprawie pozycja wierzycieli dochodzących roszczeń pieniężnych i niepieniężnych od dłużników z innych państw członkowskich. Jeżeli sąd w Niemczech zasądził na rzecz wierzyciela roszczenie pieniężne od dłużnika mającego siedzibę w Polsce, to takiemu orzeczeniu nie jest już nadawana klauzula wykonalności.
Automatyczna wykonalność orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych jest możliwa na podstawie nowego rozporządzenia unijnego nr 1215/2012 z 12 grudnia 2012 roku w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych. System automatycznej wykonalności orzeczeń sądowych powoduje, że orzeczenie wydane i wykonalne w jednym państwie członkowskim Unii Europejskiej np. w Niemczech jest wykonywane w innym państwie członkowskim np. w Polsce bez potrzeby stwierdzania jego wykonalności. W polskiej procedurze cywilnej dokonano rezygnacji z wymogu nadawania takim tytułom wydanych w innych państwach członkowskich klauzuli wykonalności, co znacząco wpływa na szybkość wykonania orzeczenia sądowego. W polskiej procedurze cywilnej wprowadzono nową zasadę, iż tytułami wykonawczymi w Polsce są np. orzeczenia sądowe, ugody i dokumenty urzędowe, do których ma zastosowanie rozporządzenie nr 1215/2012, a także orzeczenia opatrzone zaświadczeniem europejskiego tytułu egzekucyjnego; europejskie nakazy zapłaty; orzeczenia sądowe wydane w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń, a także orzeczenia w sprawach alimentacyjnych do których stosuje się rozporządzenie nr 4/2009. Wierzyciel w celu wykonania orzeczenia sądowego wydanego w innym państwie członkowskim UE składa do polskiego organu egzekucyjnego, po pierwsze, odpis orzeczenia spełniający warunki niezbędne do stwierdzenia jego autentyczności, po drugie, zaświadczenie wydane na formularzu określonym w załączniku I do rozporządzenia 1215/2012, które potwierdza wykonalność orzeczenia. Dłużnik ma prawo do obrony przed sądem, niezależnie czy dochodzi swoich praw np. przed sądem w Polsce lub w Niemczech. W sytuacji, gdy dłużnik kwestionuje orzeczenie pochodzące z innego państwa członkowskiego, nowe rozporządzenie 1215/2012 przewiduje wszczęcie przez dłużnika postępowania w przedmiocie odmowy uznania lub wykonania orzeczenia sądowego. Jeżeli w Polsce jest prowadzone postępowanie egzekucyjne na podstawie tytułu wykonawczego wydanego w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej np. w Niemczech lub w Czechach może on wówczas wnieść do polskiego sądu np. skargę na czynności komornika, skargę na postanowienie referendarza sądowego lub zażalenie na postanowienie sądu. Dłużnik może także wnosić do sądu w Polsce o zawieszenie w całości lub w części postępowania egzekucyjnego, o umorzenie postępowania egzekucyjnego w całości lub w części, a także pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w całości lub w części albo ograniczenia.
Z dnia: 2015-09-10, Przypisany do: Nr 17(520)