Dodatkowo znaczny wpływ na rangę przeglądu miał jubileusz 95-lecia TPD, który obchodzono w jego ramach. W tych właśnie okolicznościach 23. maja na sali widowiskowej MDK w Lubaniu spotkał się niemal cały przekrój naszej społeczności. Przybyli reprezentanci samorządu miasta i powiatu, szkół i placówek oświatowych, nie zabrakło przedstawicieli podmiotów współpracujących z ośrodkiem takich jak policja, Ośrodek Specjalistycznych Szkoleń Straży Granicznej, firmy ubezpieczeniowe, przewozowe, osoby duchowne, goście w jeleniogórskiego oddziału TPD, a przede wszystkim dzieci z przedszkoli, szkół podstawowych i gimnazjalnych Lubania i regionu. Temu właśnie znakomitemu audytorium wychowankowie ośrodka na otwarcie przeglądu zaprezentowali ambitną inscenizację z metafizycznym przesłaniem „Po drugiej stronie lustra”. W tradycji tego święta tak już jest, że pokazy zawsze realizowane są w nawiązaniu do ważnych spraw i idei. Tegorocznej imprezie przyświecało motto „Gdyby wszyscy byli tacy sami, to nikt nikomu nie byłby potrzebny”, zaczerpnięte z twórczości ks. Jana Twardowskiego. Na kanwie tej myśli oraz w odwołaniu do klasyki literackiej autorzy prezentacji podjęli arcytrudne wyzwanie ukazania kwestii „inności” w funkcjonowaniu rodzaju ludzkiego. Upraszczając cały ogląd, można powiedzieć, że ta kategoria staje się najczęściej jakąś skazą na naszej egzystencji. To na jej podłożu rodzi się samotność, niemożność porozumienia się, obcość itp., w efekcie czego mamy brak tolerancji, uprzedzenia, negatywne stereotypy, a w końcu nawet dyskryminację. Tymczasem tak wcale być nie musi. Inność, jak twierdzą filozofowie i twórcy, to taka immanentna cecha naszego gatunku – obecna jest nie tylko w relacjach międzyludzkich, ale również w każdym człowieku, tworząc jego osobowość. Wzbogaca ją, intensyfikuje, różnicuje, co czyni z każdego z nas ludzi wyjątkowych. Stąd, jak powiada Antoine Saint-Exupéry w „Małym Księciu”, planeta każdego z nas jest inna, czyli mamy zawsze swój świat. Próby zgłębienia go przez innych nie są sprawą prostą, dlatego od wieków taką popularnością cieszą się wśród twórców poszukiwania alter ego – drugiego ja – przy analizie postaci. Słowem inność to nie przekleństwo, a powstałe dzięki niemu zróżnicowanie to potęga i ubogacenie. Stąd tak cenny jest każdy człowiek – ze swoimi zaletami ale i wadami czy ograniczeniami - i jego świat. No i mamy tu wyraźny imperatyw. Skoro tak jest, to należy się nam chwila refleksji, aby odbyć wyprawę w głąb siebie, by poznać i docenić swój system wartości, postaw i oczekiwań. To pozwoli wyjść ze swego świata, otworzyć się na innych, przezwyciężyć samotność i obcość, w końcu oswoić sobie przyjaciela. To trudne ale możliwe. Taka droga na drugą stronę tęczy. Na koniec tej mądrej i wzruszającej inscenizacji miał miejsce symboliczny akt, w którym mali artyści oraz widzowie z widowni wspólnie wyznawali swoje tęsknoty, marzenia, obawy i oczekiwania, i wówczas okazało się, że mimo iż jesteśmy różni, czasami niepełnosprawni, to jednak w gruncie rzeczy tacy sami, wszak nasze życie składa się z podobnych doświadczeń, przeżyć i emocji. Ta prawda mocno poruszyła wszystkich świadków występu. Do popisu scenicznego gospodarzy dostroili się również wykonawcy przybyli na przegląd z całego regionu. Swoją ofertę estradową z bardzo różnorodnym repertuarem prezentowały zespoły ze szkół specjalnych, placówek edukacyjno–wychowawczych, warsztatów terapii zajęciowej, ośrodków szkolno – wychowawczych i domów pomocy społecznej z Miłkowa, Lwówka Bolesławca, Nielestna, Zgorzelca, Wojcieszowa i Jeleniej Góry. W sumie XXIV edycja przeglądu dostarczyła sporo materiałów do przemyśleń ale i dużo dobrej zabawy. Było coś jeszcze. Bardzo ważne uhonorowania. Z okazji wspomnianego już jubileuszu TPD doceniono ludzi oddanych idei pomocy najmłodszym. Srebrną Odznakę „Zasłużony działacz TPD” otrzymała Bożena Kamyk z Gryfowa, odznakę „Serce na dłoni” Jolanta Mikieciuk z Gryfowa i Grażyna Filutowska z Uniegoszczy, zaś odznakę „Przyjaciel dziecka” nauczyciele SOSW: Ewa Leszczyńska, Izabela Mikołajczyk, Klaudia Nuzban i Norbert Urbański. Wielkie wyróżnienie spotkało także sam Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy. Uchwałą rajców przyznany został placówce za promowanie grodu i pracę na rzecz mieszkańców medal „Za zasługi dla miasta Lubania”. Dyrektor ośrodka Barbara Madejska, dziękując za przyznane wyróżnienie, powiedziała m.in., że placówka zbiera owoce za otwarcie się na lokalną społeczność, za oddaną pracę za rzecz dzieci i całego środowiska osób niepełnosprawnych, świadczoną dobroć, upowszechnianie normalności poprzez promowanie w relacjach międzyludzkich prostych emocji, prostych uczuć i prostych gestów. Te i inne działania sprawiły, że dzisiaj ośrodek jest już inaczej postrzegany, że stał się cenionym partnerem, o czym świadczy liczba przyjaciół, którzy swoją obecnością zaszczycili święto SOSW. Osobne słowa wdzięczności dyrektor Madejska przekazała całej społeczności placówki, dziękując wychowankom, kadrze, rodzicom, kołu TPD przy SOSW i jego przewodniczącemu Henrykowi Kamykowi za wsparcie i pracę przy organizacji imprezy, w tym przede wszystkim za przygotowaniu zarówno samej inscenizacji i bezpośredni w niej udział, urządzenie przeglądowej wystawy pracy dzieci, która towarzyszyła występom, a teraz można ją oglądać w trecie, jak i serwowany wszystkim poczęstunek. Była to po prostu mowa o dobrej robocie.
(RF)
Z dnia: 2014-06-05, Przypisany do: Nr 11(490)