Po ukończeniu służby wojskowej, gdzie zdobył zawód pielęgniarza, znalazł zatrudnienie w prowincjonalnym szpitalu, w którym zarządzał personelem średnim, a także odpowiadał za jego edukację i kwalifikacyjne szkolenia. Równocześnie pełnił funkcję rzeczoznawcy w europejskim programie zrządzania jakością (Europäische Qualitätsmanagment). Jako członek zarządu związków zawodowych bronił praw pracowników oraz cen na poziomie federalnym w Berlinie.
Już od wczesnego dzieciństwa, zainspirowany rodzinnymi rozmowami, interesował się krajobrazem i historią powiatu lubańskiego a szczególnie terenów dorzecza Kwisy. Z czasem założył grupę badawczą, a pracując już w szpitalu rozpoczął systematycznie gromadzić dokumenty i wszelką wiedzę z tego terenu. Archiwalia od początku gromadził we własnym domu, który z czasem stał się oficjalnym archiwum powiatu lubańskiego, dla ludności niemieckiej poszukującej wiedzy genealogicznej. Z czasem zbiory zostały kompletnie zdygitalizowane i służą wszystkim potrzebującym. O znaczeniu i zainteresowaniu projektem niech świadczy fakt, iż w ciągu kilku ostatnich lat stronę internetową archiwum odwiedziło ponad 40.000 osób.
Od 1983 roku Michael Beckert odbył ponad 100 kilkudniowych wizyt roboczych w naszym mieście, zawierając przyjazne kontakty zarówno z osobami prywatnymi jak i instytucjami. Brał też czynny udział w konferencjach naukowych organizowanych przez lubańskie Stowarzyszenie Miłośników Górnych Łużyc, prezentując zawsze interesujące referaty i pokazy multimedialne. W lubańskim archiwum pozostają na zawsze przekazane ewangelickie rejestry kościelne z Leśnej.
Michaela poznałem osobiście ponad 10 lat temu. Było od początku miło i otwarcie, a dzisiaj mogę z czystym sumieniem mówić o przyjaźni. Janusz Kulczycki zaszczepił we mnie kolekcjonerstwo, natomiast Michael pomógł mi w podbudowaniu zbieractwa wiedzą historyczną, szczególnie w odniesieniu do Olszyny i Biedrzychowic.
Poza pracą archiwalną Kurt-Michael Beckert zajmuje się również pracą wydawniczą. Ukazały się w tym czasie setki artykułów i referatów, a także mniejszych wydawnictw. Wznowił też własnym sumptem wydawanie w Niemczech starej leśniańskiej gazety – „Marklissaer Anzeiger”, a ostatnio oddał do druku być może pracę swojego życia będącą historią Leśnej i okolicy.
Michaela nobilituje założenie w 2009 roku fundacji „Laubaner Gemeinde – Stadt und Landkreis Lauban”, w której piastuje obecnie funkcję vice-przewodniczącego rady nadzorczej. Fundacja ta odpowiedzialna jest za promowanie w naszym regionie nauki, kultury i historii lokalnej. Warto podkreślić, iż należy również do prężnego stowarzyszenia na Górnych Łużycach – „Oberlausitzischen Gesellschaft der Wissenschaften”, z siedzibą w Görlitz.
Miło mi było napisać kilka słów o przyjacielu, chociaż ma ich zapewne wielu, skoro jego starania ponadgraniczne i ponad - czasowe znalazły uznanie w Lubaniu, czego wyrazem jest nadanie mu medalu „Zasłużony dla miasta Lubania”.
Zbigniew Madurowicz
Z dnia: 2012-06-20, Przypisany do: Nr 12(443)